KATATONIA - DEAD END KINGS

Açıkçası müzikten az çok anladığımı düşünüyorum. Fakat benim dışımda müzikten anladığını düşündüğüm birçok insanla bir türlü Katatonia konusunda aynı fikirde olamıyorum. Tonight’s Decision albümü ile tanıştığım grup, o güne kadar tüm albümleriyle kendi dilini oluşturmuş ve özgün bir müzikal ruha sahipti. Bu nedenledir ki o dönemde herkesin dilinde, mp3 cihazlarında, bilgisayarlarında şarkıları dönüyordu ve grup bu ilgiyi hak ediyordu.

Peki, o zamandan bu zamana ne değişti? Bi yandan çok şey değişti bi yandan da hiçbişey değişmedi. Grup müzikal anlamda kendisini değiştiriyor evet ama ben buna gelişme diyemiyorum. Grubun depresif çizgisi hiç bozulmazken yaratıcı yanında sıkıntılar olduğunu düşünüyorum. Özellikle son üç albümün birbirinden pek ayıramadığım tekdüzeliği, albüm başına 2 şarkı dışında, beni keyiflendirmekten çok yoruyor. ( Evet ben Katatonia dinlerken buğulu gözlerle odamda bir başıma düşüncelere dalmıyor, güzel müziğin etkisiyle keyifleniyorum :) )

Tabi takdire şayan güzellikler de barındırmıyor değil albüm. Özellikle The Gathering ile gayet başarılı bir iş çıkarmış olan Silje’nin vokallerine katkıda bulunduğu ikinci şarkı One You are Looking for is not Here ve yedinci şarkı Ambitions bana gerçekten Katatonia dinlediğimi hissettiriyor. Dokuzuncu şarkı Lethean da bir nebze aradan sıyrılan şarkılar arasında. 

Grubun ilk dinlediğim albümü Dead End Kings olsaydı bu yazdığım kritik çok farklı olurdu. Ama Katatonia beklentilerimi karşılamaktan çok uzak bir yolda yürüyor. Evet, benim beklentilerimi karşılamak zorunda değil ama yine de, biraz özeleştiri iyidir..

5/10

1. The Parting
2. The One You are Looking for is not Here (with Silje Wergeland)
3. Hypnone
4. The Racing Heart
5. Buildings
6. Leech
7. Ambitions
8. Undo You
9. Lethean
10. First Prayer
11. Dead Letters